Japan
Naar het land van de reizende zon
© Made by DSF
Nara
Ma 25/05/2015
Vandaag maken we met de trein een dag-
excursie naar Nara een stad in het zuiden van
het Japanse eiland Honshu. Ook Nara was ooit
de hoofdstad van Japan
Vanuit het station is het een kleine wandeling
naar het Nara-Park.
In het Nara-park lopen vele tamme herten te
bedelen om iets te eten. Heb je niets bij dan kan
je aan een stalletje iets lekkers kopen voor de
herten.
Nara bezit vele tempels die op de
werelderfgoedlijst staan.
De eerste tempel die we bezoeken is de
achthoekige Nanendo op het terrein van de
Kofukuji-tempel.
De architectuur van het gebouw is geklasseerd
als nationaal erfgoed.
Hij werd gebouwd in 813 om de goden van de
aarde te onderdrukken.
Op een heuveltje staat de Kita-Gondo,
omschreven als een mooie krachtige en briljante
hal. De 5 verdiepingen tellende Pagode is het
symbool van de oude stad Nara.
Ernaast staat de To-Kindo, gebouwd in de hoop
de ziekte van keizer Motomasatajo te genezen.
De drie dubbele pagode is het oudste houten
gebouw van het complex.
Via de grootste houtenpoort ter wereld betreden
we de Todai-ji tempel.
Het is een Boeddhistische tempel waarvan de
bouw te situeren valt in de 8ste eeuw.
De tempel is tevens het Japanse hoofdkwartier
van de Kegonschoool voor Boeddhisme.
Van 735 tot 737 woedde er een pokkenepidemie
in Japan. Keizer Shomu liet een
tempel bouwen met daarin een beeld van een
groto Boeddha om de goden gunstig te temmen.
De Daibutsu of grote boeddha is het meest
indrukwekkende boeddha beeld van Japan.
Het is 16.2 meter hoog en weegt 500 ton. Het
gieten van deze grote bronzen
boeddha vereiste 380 ton kopen en tin.
De Daibutsu is een voorstelling van de boeddha
vairocana, het is de boeddha van het
universele zonlicht. Hij beschijnt het universum
met zijn hemels licht en is in alles aanwezig
De grote boeddha wordt omringd door
Bodhisattva’s, wezens die naar verlichting
streven.
Achter de grote boeddha staan houten wachters
die het kwade bestrijden. In een van de houten
pijler is een gat gemaakt ter grote van de
neusgaten van de Boeddha. Als je er doorkruipt,
verwerf je hiermee ongelooflijk veel voorspoed
op je levenspad.Aan de buitenkant van de
tempel treffen we Binzuru aan, een van de
leerlingen van Boeddha, befaamd om zijn
veelvuldige dronkenschap, maar vooral om zijn
vermogen om zieken te genezen.
We wandelen verder door het Rokuen park met
zijn talrijke herten. Een pad met stenen
lantarens leidt ons naar het Kasunga schrijn.
Kasuga Taisha was het heiligdom van Fujiwara,
een machtige familieclan in Japan tijdens het
grootste deel van de Nara en Heian periode
Het Kasuga Shinto schrijn werd gesticht in het
jaar 768 en is gekend om de vele bronzen
lantarens en de stenen lantarens die naar het
schrijn leiden.
Tijdens de festivals Setsubun mantoro – begin
februari - en Obon Mantoro – half augustus –
geven de duizenden Kasuga-taisha-lantaarns
allemaal tegelijkertijd licht.
We verlaten Nara en keren met de trein terug
naar Kyoto waarbij we een tussenstop
maken in Fushimi-ku een buitenwijk van Kyoto.
Het Fushimi Inari-taisha is een schrijn gewijd
aan de Kami Inari en vormt de hoofdschrijn van
ongeveer een derde van alle Inari-heiligdommen
in Japan
Het Heiligdom behoort tot de oudste en
bekendste Shintoistische heiligdommen in Kyoto
Achter de Romon toegangspoort staat de
hoofdhal.
Er wordt verwacht dat bezoekers respect tonen
aan de Godheid die in de tempel woont
door het schenken van kleine offers.
De tempel werd in de 8ste eeuw opgedragen
aan de Shinto-god van de rijst, Inari Okami.
De tempel wordt omringd door vossen met een
sleutel in hun bek. Ze worden gezien als
de boodschapper van Inari Okami en de sleutel
geeft toegang tot de rijstschuur.
Vele van de heiligdommen op het terrein zijn
afgebrand in 1468, de belangrijkste hallen
zijn gereconstrueerd
Het Okusha schrijn is de plaats voor het
aanbidden van de bergen.
Een weg overspannen met duizend tori’s leidt
langs verschillende heiligdommen
Ze zijn allen vermiljoen rood gekleurd.
De rode kleur is diep geworteld in de gevoelens
van de Japanners.
De rode kleur staat voor de kracht van het leven en de aarde.
De tori’s versterken het gebed en de kracht van het geloop bij het
naderen van de heiligdommen.De Tori poorten langsheen het parcours
zijn donaties door particulieren en bedrijven.
Op de achterzijde van de poort staat de naam van de schenker en
datum van de donatie.
De Tamatakash vijver die de groene bergschaduw weerkaatst, is de
aanroep plaats om naar vermiste personen te zoeken.
Kleinere tori poorten zijn geschonken door bezoekers met een kleiner
budget.
We vervolgen het pad met de Toti poorten op de bergflank.
In een grote boog leidt de 4 km lange weg ons terug naar beneden.
Het pad eindigt aan een park met vijver, een geliefde fotopunt.
In het Inari station nemen we de trein terug naar het centrum van
Kyoto