© Made by DSF
Hiroshima
Di 19/05/2015
Onze gastfamilie brengt ons ‘s morgensvroeg
naar het treinstation van Usuki.
Na een hartelijk afscheid nemen we de trein
naar Oita.
Aangekomen in het treinstation van Oita leren
we via pictogrammen enkele Japanse woorden
bij.
Dan is het uitkijken naar onze trein die om 10:45
vertrekt op spoor 6. Met de hoge snelheidstrein
gaat het naar Kokura.
In het treinstation van Kokura is het overstappen
op de hogesnelheidslijn naar Hiroshima.
Na een halve dag reizen en 4 treinen, komen we
rond 13 uur aan in Hiroshima.
Hiroshima hoeft geen introductie. Elk jaar
trekken miljoenen bezoekers naar de stad
waar zoveel mensen in een moment van
Apocalyptische verwoesting de dood vonden.
De stad werd herbouwd op basis van een
rechthoekig patroon.
De tram is het handigste vervoermiddel.
Het centrum van Hiroshima ligt ten oosten van
het vredespark.
Het is een open stad met veel groen.
Buiten het park, bij de samenloop van de
rivieren Honkawa en Motoyasi
staat de Genbaku, de Atoombom-koepel, een
grimmige herinnering aan de verwoestende
krachten die op de stad werden losgelaten op 6
augustus 1945 toen de Enola Gay, een B29
bommenwerper, de eerste atoombom op
Hiroshima dropte.
Het vroegere “Centrum voor industriële
promotie” stond dicht bij het epicentrum.
Toen de uraniumbom Little Boy explodeerde,
kwamen in één klap 78.000 mensen om het
leven als gevolg van de enorme drukgolf en de
intense hitte die bij de explosie vrijkwam.
Een vergelijkbaar aantal mensen raakte
gewond. In de daaropvolgende dagen stierven
velen aan de stralingsziekte. Eind 1945 waren
er ongeveer 140.000 mensen overleden.
De verdraaide steunbalken, de gapende gaten
en de hopen puin zijn uitgeroepen tot Unesco
werelderfgoed. Het Vredespark werd opgericht
in de jaren 50.
Er zijn monumenten voor de verschillende
groepen slachtoffers.
De Cenotaaf gedenkt de slachtoffers van de
bombardementen, een inscriptie vermeld “Rust
in vrede, we zullen deze fout nooit meer maken”
Het Kindervredesmonument, een meisje uit met
uitgestrekte handen, verwijst naar het verhaal
van Sadako Sasaki die de vuurzee overleefde.
Haar vriendin vertelde haar dat iedereen die
1000 origami kraanvogels vouwt, een wens
mocht doen. Zij vouwde er 1400 voor ze stief en
bad voor wereldvrede en het einde van al het
lijden. Het verhaal is in heel Japan bekend.
De kraanvogel is het Japanse symbool voor een
lang en gelukkig leven.
Bij de noordingang van het park staat de
Vredesklok, die de bezoekers luiden kunnen.
Moderne vredesmonumenten omringen het
park.
Het Hiroshima National Peace Memorial Hall for
the Atomc Bomb Victims
staat in het teken van de slachtoffers van de
atoombombardementen op Hiroschima
en geeft gelegenheid tot rouwen.
De namen en foto’s van de slachtoffers zijn hier
geregistreerd om hun nagedachtenis te
eren en om de realiteit te tonen van hoeveel
slachtoffers omkwamen bij de ontploffing.
Hier in de hall blijven ze voor altijd bewaard.
De Vredesvlam zal pas worden gedoofd als alle
nucleaire wapens van de aardbol
zijn verdwenen.
Het Vredesmuseum, in het centrum van het
park, toont de gevolgen
van de bom op de stad, geïllustreerd aan de
hand van foto’s, video’s en persoonlijke
bezittingen van de slachtoffers.
Een bezoek aan het museum is een verplichte
schooluitstap voor alle Japanse kinderen.
Japan
Naar het land van de reizende zon
Wo 20/05/2015 Mijajima
IMet de lokale trein maken we een daguitstap naar Mijajima
In Miyanmagushi schaffen we ons een ferryticket aan voor de
overtocht naar het Miyajima-eiland.
De overtocht naar het eiland duurt een tiental minuten.
In de baai liggen verschillende oesterkwekerijen.
Miyajima betekent “schrijneiland” en staat op de Werelderfgoed-lijst.
In het water, voor het schrijn staat de vermiljoenrode toegangspoort,
de torii.
Het kappen van bomen is verboden. Hierdoor heeft het eiland zijn
ongerept woud behouden.
Langs de promenade met beelden wandelen we naar de
heiligdommen.
Het eiland heeft een gevarieerde flora en fauna, zoals de tamme
herten.
De herten kunnen zeer opdringerig zijn,
vooral als ze vermoeden als je iets eetbaars mee hebt.
Via een grote stenen torii betreden we het Itsukushima heiligdom.
Dit beroemde heiligdom dat werd opgericht in 593, staat op palen in
een kreek.
Voor je het tempelcomplex bezoekt, moet je jezelf reinigen met
bronwater.
Rode, overdekte galerijen leiden ons rond in het schrijn.
Het is een Shinto-schrijn, uit de 6e eeuw maar werd verscheiden
malen vernietigd.
Nu is het een geliefde plek voor het maken van huwelijksfoto’s.
Aan het hoofdaltaar wordt een pasgeborene gezegend.
Zoals in vele tempels worden ook hier wens- en gelukbrengers
verkocht en aan de beschermgod van het Shinto schrijn geofferd.Bij
hoogtij worden de gebouwen weerspiegeld in het water.
Rode houten boogbruggen verbinden de paviljoenen.
De grote torii van het Itsukushimaheiligdom lijkt op het water te
drijven.
De krijgsheer Taira no Kyomori bouwde de eerste Torii in de 12de
eeuw.
De huidige structuur dateert uit 1875 en is circa 16 meter hoog.
De Torii wordt door de Japanners alom bejubeld en is een van de
bekendste panoramabeelden van Japan.Op een heuveltje staat de
Goju-no-to pagode.
Het is een vijfverdieping tellende pagode uit 1407.
De Daisho-intempel is een prachtig complex met Boeddhistische
beelden.
Twee Nio koninklijke bewakers staan aan de ingang om het kwade
te weren.
Dai-Hannyakyo Sutra leidt ons naar te tempelcomplex
De middenleunig bevat 600 Sutra’s afkomstig uit India.
Het aanraken van deze Sutra’s zou je een enorm fortuin bezorgen.
De trappen naar de Reiho-kan hall zijn omringd door 600 Shaka
Nyorai’s volgelingen
Deze beelden hebben alle een uniek gezichtsexpressie.
We komen aan de Chokugan-do hall. Krijgers sieren de ingang.
De tempel is opgedragen aan koning Fudo Myo-o
Hij is een reïncarnatie van Dainichi Nyorai, de kosmische Boeddha
en bestrijder van het kwade.
In de tempel staan ook 1000 Fudo beeltenissen geschonken door
arbeiders. Alle tempels zijn omringd door prachtige tuinen en
beeldhouwwerken.Bij het draaien van de gebedsmolens krijgen de
gelovigen goddelijke zegeningen.
We vervolgens onze weg naar de Gokuraku Kannon Hall.
In deze hal staan 33 afbeeldingen van Kannon.
Volgens de overleving werd Kannon Bosatu 33 keer geïncarneerd
om de mensheid te verlossen van haar lijden.
De Hakkaku Manpuku hall is de verblijfplaats van de 7 goden van
het geluk. We begeven ons naar de hoogst gelegen tempel.De
Daishi-do hall is opgericht door Kobo Daishi, die in de 9de eeuw de
Shingon sekte stichtte.
In de Shaka Nehan Hall staat ligt Shaka Buddha, die het Nitvana
binnentreed omringd door zijn 16 volgelingen.
Een gigantische mandala gemaakt van gekleurd zand toont de
goddelijke figuur van Kannon Bosatu, het symbool van genade. De
mandala werd gemaakt door Boeddhistische priesters uit Tibet.
Via de trap met de 500 Rakan beeldjes verlaten we de Daisho-in
tempel.
Naast de Daisho-in tempel ligt een pad dat ons naar de berg Misen
leidt. We klimmen niet naar de top maar nemen de kabelbaan naar
boven.
Op de top van de Misen berg leiden paden je naar verschillende
uitzichtpunten en tempels.
In de verte ligt het Mount Misen observatorium van waaruit je een
panoramisch zicht hebt
over de baai.
Via grillige rotsformaties klimmen we verder naar boven.We bereiken
de top van Mount Misen op een hoogte van 535 meter boven
zeeniveau.Op de terugweg leidt het pad ons langs verschillende
heiligdommen. De Misen Hondo hoofd hall is een bezoek waard.
Beneden aangekomen wandelen we door het dorpje Omotesando
naar de Ferry terminal.
We komen langs het Senjokaku paviljoen, het paviljoen van de
duizend tatami-matten uit 1587.De herten heten ons opnieuw
welkom. Omotesando heeft zelfs een kleine schopping area.
We zijn terug aan de O-Tori poort.
Bij laag tij is de toegangspoort te voet te bereiken.
Het is de uitgelezen plaats voor de schoolklassen om een groepsfoto
te maken.
De ferry brengt ons terug naar het vasteland.
Onze daguitstap zit er op als we s’avonds laat in Hiroshima
aankomen.