Sawadee Ka, ik ben CHOU ^°2007 - ⁺.....

Goedendag, Mijn roepnaam is Choucha en sinds 7 maart 2009 deel ik het leven van de familie De Smedt. Ik werd geboren op 28 juli 2007 in “La Chatterie New Taj-Mahal” en kreeg er de edele naam “New Taj Mahal Chou”. Vervolgens heb ik een tijdje bij Sara van de “Sphynxcattery Sarandy” gewoond . Zij heeft er fantastisch voor mij gezorgd en ik kreeg er 2 nestjes. Ik ben dan ook zeer fier deel te zijn geweest van het Sphynx kweekprogramma. Klik je op deze link dan kan je kennismaken met mijn familie en mijn kittens - met dank aan Sara Daarna is Sara op zoek gegaan naar een blijvende thuis waar ik een fijn leven zou hebben. Heeft zij veel per telefoon en computer geregeld, ik had me voorgenomen dat het laatste woord voor mij zou zijn. Die zaterdag hadden al enkel poezenvriendjes een nieuwe thuis gevonden. En toen kwam Baasje samen met Mammie de woonkamer binnengestapt. “Dat is het” dacht ik bij mezelf en hop ik sprong op Baasjes’ schouder en heb er alles aangedaan om te bewijzen hoe lief en aanhankelijk ik wel ben. En ja hoor, ik mocht mee. De autorit in de draagmand heb ik niet echt geapprecieerd maar gelukkig duurde deze niet te lang. In mijn nieuwe huis aangekomen, heeft Mammie me de krabpaal getoond en de eethoek en die heb ik onmiddellijk gebruikt want na de stress van de laatste uren had ik zowaar een reuzenhonger. Ook had ik onmiddellijk de kattenbak in het oog, want daar was ik ook aan toe. Later heb ik ontdekt dat die daar neergezet was speciaal voor mijn eerste dag. Dan hebben ze me rustig de leefruimte laten verkennen, wat ik dan ook nauwgezet gedaan heb terwijl ik me steeds weer ging vergewissen dat de eethoek niet van plaats veranderde. Algauw had ik door dat er ergens een poes moest zijn en dus hebben ze Lotte gaan halen. Oh, jeetje was me dat schrikken! Ik was compleet van mijn melk en heb stokstijf een kwart uur dat harig ding zitten bekijken. Dagen heb ik me afgevraagd of het een kat, een hond, een mechanisch speeltje of nog iets anders was.   Toen ik eindelijk doorhad dat Lotte inderdaad een kat was, hebben we enkele keren in de clinch gezeten en dit tot we een compromis hadden gevonden. Ieder zijn eigen kattenbak, ieder zijn eigen rustplaats, ieder zijn plaatsje bij Mammie ’s avonds in de zetel en ieder zijn eigen eten want vers voer dat lust Lotte absoluut niet, maar ik ga wel regelmatig uit haar bakje een brokje wegsnoepen. Mei 2009 Algauw wist ik dat hygiëne hier troef is: regelmatig nagels knippen, al zal het leven van de zitbank daar ook een rol in spelen, wekelijks oortjes onderhouden en zodra Mammie ontdekt dat ik ergens een vieze vlek heb wordt deze afgekuist en Lotte die wordt regelmatig geborsteld. De vraag is “Waarom heeft die eigenlijk een vacht ?”. Om mij warm te houden heb ik een jasje, een dekentje en een slaapzak. De dag dat ik het nut ervan ontdekte, wenste ik dat ik ook zo’n vacht had. Op een zondag – ik had al snel door dat dit geen normale dag zou worden – ontdekte ik het. Mammie had vertelt dat Mozes, een zwarte Labrador op bezoek kwam. Toen aangebeld werd moesten we even naar onze slaapruimte tot Baasje ons kwam halen. Zoals gewoonlijk croste ik naar de living en daar zag ik een enorme hond. Ik schrok me een hoedje. Lotte had al haar haren recht gezet en leek 2 maal zo dik als normaal. Maar ik kon dat niet en dus sprong ik op Baasjes’ schouder vanwaar ik in alle veiligheid naar dat zwarte monster blazen kon. Toen dat ding ook nog begon te blaffen, verstopte ik me in de jas van Baasje. Toen Lotte, blazend resoluut voor haar mand koos, ben ik haar gevolgd in de hoop dat dit een nare droom was. En ja hoor, enkele uurtjes later was die nachtmerrie over maar gedurende enkele dagen zocht ik eerst in alle hoekje en kantjes en pas als er niets te bespeuren viel, ging ik rustig in de zetel een dutje doen. Dus Sphynx vriendjes het nut van een vacht is: imponeren! Juni 2010 Ik woon nu ruim 1 jaar bij Baasje en Mammie en ik ben dikke vriendjes met Lotte geworden. Eigenlijk doen we alles samen, we zijn net tweelingen. Wie op bezoek komt, is er vast van overtuigd dat we altijd te samen zijn geweest. Mammie legt dan uit dat ik 5 jaar jonger ben dan Lotte en dat we beiden herplaatst zijn uit 2 verschillende catteries en dat Lotte een hybride Sphynx is. September 2012 Ik ben nu 5 jaar. Overdag als mijn personeel uit werken is, hou ik het rustig. Dat zien ze op de webcam. Maar eens ze thuis zijn, bruis ik van energie vooral tijdens mijn actief uurtje. Ik klim, klauter, spring overal op en werk het teveel aan energie op de krabpaal af. Ik speel met balletjes en propjes papier die ik kom aanbrengen zodat Mammie deze weer weg kan gooien. En ’s avonds zodra Baasje in de living verschijnt, draai ik om hem heen totdat hij  in de zetel gaat zitten en een dekentje over zijn knieën legt.  Dan moet hij me aaien en knuffelen uren lang. Mei 2015 De tuin in het oog houden is een van mijn geliefde bezigheden want daar valt er ook veel te beleven. Naast vogels en eekhoorns zijn er ook 2 buitenkatten die op hun dagelijkse ronde even halt houden aan het raam. Echter, zoals jullie kunnen zien, zitten we meestal bij het raam zalig van de zon te genieten. Daarbij gebruik ik Lotte als dekentje of ik lig onder een dekentje of in de slaapzak. Vaak moet Mammie bezoek waarschuwen “Ga niet op dat bergje deken zitten, daaronder ligt Chou”. 2 januari 2016 Sinds 21 december zijn we met zijn allen aan zee. Wat een verhuis want om het voor iedereen veilig te maken moest de bench mee. Het was even wennen in een nieuwe omgeving maar na enkele dagen was ik er helemaal thuis. En vooral het vele bezoek vind ik interessant. Op 29 december hebben we de verassing van ons leven gehad want Koutcha, de hond van de vrienden, is ons komen vervoegen. Ik was helemaal gek van dat beest. Pure gezelligheid zo een dikke knuffel waar je heerlijk warm kan onderkruipen. Nieuwjaarsavond was gezellig met zijn allen aan zee al was het wel even schrikken toen vuurwerk werd afgestoken vooral Koutcha was uiterst bang. Vandaag zijn Melissa en Broer ons komen vervoegen en morgen gaan we terug naar huis naar onze dagelijkse routine. 15 december 2016 Op dinsdag 26 januari van dit jaar heeft het noodlot toegeslagen. Lotte is wakker geworden met een hersentrombose. Ze is toen 10 dagen bij de dierenarts moeten blijven. Toen ze thuiskwam moest ze het nog een tijdje rustig aan doen en dus sliepen we samen in de bench totdat ze volledig genezen was.  Eens genezen hebben we nog 10 toffe maanden samen gehad. Op dinsdag 13 december even over middernacht wou Lotte opstaan. Ze maakte een akelig geluid. Ik heb onmiddellijk alarm geslagen. De tijd dat Mammie haar in de armen nam, is ze overleden. Toen Mammie mij meenam naar de slaapkamer en weende, besefte ik dat er iets vreeslijks gebeurt was. Mijn vriendinnetje was niet meer.  Ik mis haar want we deden alles samen eten, drinken, slapen zelfs naar de kattenbak gaan. Nu zit ik hier te treuren. Mijn hart is gebroken. Ik eet – wat een van mijn hobby’s is – niet en drinkt amper. Ik zit uren wezenloos voor me uit te staren of loop klagend van de ene soesplek naar een andere, ik vind het zelfs niet leuk om aangehaald te worden, kortom ik ben totaal van streek. Mammie en Baasje vangen me op en geven me alle mogelijk aandacht maar ik mis en rouw om mijn Lotte, mijn maatje, mijn vriendinnetje, mijn soulmate. 24 december 2016 Ik kom er stilaan door. Ik eet - al is het met lange tanden - en drink en ik spendeer vooral uren aan mijn persoonlijke "toiletage". De dierenarts heeft Mammie verzekerd dat het helemaal goed komt als de dagelijkse routine zo goed als mogelijk wordt aanhouden maar het kan wel een tijdje duren - ze spreekt van enkele weken - voor ik de oude weer ben. Op haar aanraden heeft Mammie Lottes mand terug op haar plaats aan de venster gezet – ze had ze weggenomen om ze grondig schoon te maken - en er een pluchen knuffel in gelegd en inderdaad regelmatig ga ik daar even rusten. Juli 2017 Ik had al een tijdje door dat er “iets” op til was. Op 1 mei heb ik het ontdekt. Baasje en Mammie zijn een vriendinnetje voor mij gaan halen maar ik moet ze niet.  Zodra ik ze zie, blaas en grom ik naar haar zodat ze van pure schrik onder het boekenrek kruipt en zich daar verstopt. Om ons aan elkaar te laten wennen, laat Mammie Oopie ’s nachts in de bench slapen maar overdag staat het deurtje open. Op deze manier kunnen we aan elkaars aanwezigheid en geur wennen. Mammie verdeelt haar aandacht tussen Oopie en mij en heeft meerdere voerbakjes, 2 waterbakken, verschillende mandjes en slaapkussen en twee kattenbakken in de bureau gezet in de hoop dat we elkaar zouden accepteren en vriendjes worden. Ze is nu een maand bij ons en Mammie heeft haar Snowy genoemd. Ik moet toegeven dat, sinds ze wat meer zelfvertrouwen krijgt en op een van mijn uitvallen reageerde, ik haar best leuk vind en haar gezelschap waardeer. We eten uit hetzelfde voerbakje, drinken uit hetzelfde waterbakje en gebruiken dezelfde kattenbak. Alleen voor het malse voer ga ik naar de keuken. Ik ben namelijk een slokop en Snowy heeft veel tijd nodig om te eten. December 2017 Door ons tijd en ruimte te geven zijn Snowy en ik beste poezenvriendjes geworden en slapen vaak samen in bed of luieren in de zon in de mandjes aan het raam. Ze is nog steeds een argwanende kat maar door mijn gedrag te kopiëren, is ze veel meer zelfverzekerd en gaan we samen vaak op verkenning uit. ’t Is te zeggen “ik neem het initiatief en ze volgt”. Ik denk dat we samen nog veel plezier gaan hebben !-) December 2018 Toen is pas bij Baasje en Mammie ben gaan wonen, was er ondanks ik in de cattery geleerd had huishoudelijke geluiden herkennen, één geluid dat me intrigeerde. Elke dag stipt om 5.30 uur en 16 uur was het er. Het klonk als een draaiende motor die overgaat in een spinnende poes. Toen ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen kon, ben ik de kelder ingelopen. Hadden ze daar een kater verstopt? Neen, het geluid kwam van de verwarmingsketel. Al heel snel, een beetje per toeval, had ik ontdekt dat uit de roosters onder de ramen - want radiatoren zijn er hier niet - warme lucht kwam. Toen ik één van deze roosters als slaapplaats wilde gebruiken, heeft Mammie mijn mandje naast het rooster gezet maar zo dat ik niet in de hitte van de luchtstroom lig. Echter in juli, toen het is al enkele dagen erg warm buiten was en iedereen een fris plekje in de woonkamer opzocht, bleef ik resoluut in de zon achter het raam soezen. Plots hoorde ik het geluid weer en rende naar mijn mand. Joepie, dacht ik, nog meer warmte maar wat een teleurstelling! Er kwam koude lucht uit het rooster. Dat gek personeel had de airco aangezet. Na luid protest werd mijn mandje zo gezet dat ik niet in de blakende zon lag en de richting van de koude stroom werd zo gewijzigd dat ik er geen last van had. Sinds eind half oktober komt er weer warme lucht uit de roosters maar ook Snow heeft ontdekt dat het zalig warm is op de roosters. En dus, zodra de verwarming aanslaat, rennen we er beide naar toe om de beste plaats te veroveren en na een beetje wringen en duwen, kunnen we samen genieten van de warmte. Door de warme zomer staat dagelijks het schuifraam open. Op een dag in juni ontdekte ik ’s morgens een ongewoon speeltje in de living. Het bewoog, sprong en maakte geluid. Dat was veel leuker dan de pluchen en plastic speeltjes die er in huis zijn. Toen Mammie dit zag, heeft ze het beestje, een bruine kikker, snel weer in de tuin gezet en uit was de pret. Toen het op 13 december plots is gaan vriezen, heeft Mammie de voederbakjes voor het roodborstje, de meesjes en de vinken in de boom naast het raam opgehangen. De merels, de bosduiven, de eksters en de kraaien komen de tafelrestjes opeten maar de familie eekhoorns heb ik nog niet gezien. Ook de poezen uit de buurt komen kijken of er iets te eten valt en dat trekt vooral de aandacht van Snow. Die drukte houdt me een heel deel van de voormiddag bezig. Het deel hond in mij is dan wakker. s’Namiddags neemt het deel kat het over want bewaken daar wordt je zo moe van en samen met Snow zoek ik de gezelligheid van de kattenkamer op. En ook nog dit, mijn jaarlijkse check up gehad bij de dierenarts met extra aandacht voor hart en nieren en alles in orde. Geen hartruis, geen tandsteen, constant gewicht, urine analyse is ok en al het overige is normaal en dus moest er geen bloedanalyse gedaan worden. December 2019 Mammie en Baasje hebben eindelijk begrepen dat een krabpaal met vakjes echt niet iets voor mij is en dus staat nu in de woonkamer een klimpaal met 3 ruime rustplaatsen die tactisch geplaatst staan. Snow heeft zich de bovenste toegeëigend en Mammie heeft mijn dekentje op de onderste niveau gelegd. Ideaal als ik wil rusten en zo moet Snow niet over mij heen stappen om naar haar plaatsje te gaan. December 2020 Voor mij is corona een zegen, want Baasje is bijna altijd thuis nu. Om de dagen tijdens de staycation nuttig te gebruiken, is één van de dingen die Baasje mij geleerd heeft, de schoonmaakrobot te gebruiken om mij in de woonruimte te verplaatsen en meteen ook de vloer proper te houden. Ik vermoed dat het idee van internet komt. Na dagen oefenen en vele snoepjes als beloning ben ik een volleerde schoonmaakster geworden. De robot aanzetten doet Baasje maar hem afzetten, dat doe ik zelf. Maar 2020 had niet alleen leuke dingen… Voor het jaarlijks bezoek aan dierenarts was het puzzelen want eerst mochten we het huis niet uit, dan was een verplaatsing van meer dan 1 km niet toegelaten en uiteindelijk eind juli mocht een bezoek aan de dierenarts wel maar met 1 baasje. Maar wat doe je dan als je met 2 bent? Gelukkig ben ik gekend in de praktijk – je moet weten dat een afspraak op Chou-sphynx wordt ingeschreven – en dus krijgen Snow en ik een voorkeursbehandeling. Na ons afgezet te hebben mocht Mammie bij ons blijven wel met mondmasker, wat een gek zicht. Dat bezoek aan de dierenarts is me wel bijgebleven. Mammie had aangedrongen om echt iets te doen aan het gezwel op mijn staart, het waren er ondertussen 2 geworden. En dus, zodra de hoofdarts uit vakantie was, moest ik terug en werden ze weggehaald. Een secuur werkje gezien de plaats en de dikte van het gezwel maar prachtig uitgevoerd want ik heb mijn staart behouden en van de snee en het naaiwerk zie je niets meer. Vervelender was dat er enkele weken later bloedsporen op de ontlasting te vinden waren als ik op de kattenbak ging. En dus, was Mammie in al haar staten want bloed en een minderconsistente ontlasting dat voorspeld weinig goeds en dus stantepede opnieuw naar de dierenarts. Omdat er verder niets aan de hand bleek te  zijn werden een bloedonderzoek gedaan, röntgenfoto’s gemaakt en een echografie uitgevoerd maar alles was negatief. Wel waren de anaalkieren verstopt, gelukkig zonder enige vorm van ontsteking en dat was snel opgelost. Na wat denkwerk was de enige conclusie, een verstoorde darmflora door de antibiotica na de operatie van mijn staart. Daarom werd mijn voedselpatroon aangepast en na enkele dagen was alles ok. Juli 2021 Daar eten één van mijn hobby’s is en het eerste dat ik doe als ik ‘s morgens in de living kom, is de eetbakjes inspecteren. Dus wil ik het even over geuren en smaken hebben want Mammie maakt hiervan gebruik om mij medicatie toe te dienden. In juni laatsleden moet ik me serieus pijn gedaan hebben, hoe dat weet Mammie niet maar het resultaat was dat ik een mankende rechterachterpoot had. Ik kon nergens meer opspringen maar durfde ook nergens afspringen. Op de X-ray opname was geen breuk te zien en na een dosis ontstekingsremmers ging het al snel beter temeer daar Mammie enkele aanpassingen heeft gedaan waardoor ik gemakkelijk overal op en af kan in de bureau, de keuken en de living. Ik beweeg weer als voorheen en van die poot heb ik geen last meer. En als ik me onzeker voel, dan roep ik Mammies hulp in. Om de elasticiteit en de sterkte van het kraakbeen te ondersteunen moet ik nu nutritionele componenten nemen in de vorm van tabletten. Eerst was dat dagelijks een halfje, nu is dit een kwartje om de 2 dagen geworden. Maar omdat reuk en smaak bij de kat onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden, verbrokkelt Mammie de tablet in mijn mals kattenvoer in de hoop dat de geur onderdrukt wordt en de tablet vlot binnen gaat. En dat lukt ! Oktober 2021 Enkele maanden geleden kwam Baasje de living binnen, richtte zijn wijsvinger op mij en zei “Chou, je lijdt aan “kleptothermie”. Was me dat schrikken want we waren net naar de dierenarts geweest en alles was dik in orde. Ik zag het al voor mij : de draagmand, de autorit, de consultatie met mondmasker en de dierenarts met haar koude stethoscoop. Gelukkig is Mammie eerst op het internet gaan zoeken wat kleptothermie is en ja hoor, ik ben helemaal kleptomaanisch als het op warmte aankomt. Kleptothermie is elke vorm van thermoregulatie waarbij een dier deelt in de metabole thermogenese van een ander dier. Vooral Snow is daar het slachtoffer van, maar ook Baasje en Mammie moeten eraan geloven evenals de verwarming en de dekentjes want hoe ouder ik wordt hoe meer ik van warmte hou en deze ga opzoeken. Het is zelfs zo dat in huis er geen thermometer meer nodig is want aan de dikte van de dekentjes en de plaats waar ik ga snoezen weet mammie precies hoe warm het buitenshuis is. December 2022 Ik moet toegeven 2022 was een bewogen jaar. Eind januari ontdekte Mammie dat ik vermagerde. Na een ongerust telefoontje met onze dierenarts – het was toen 24 januari 2022 - mocht ik dezelfde dag nog op consultatie. Op de balans en na een snel onderzoek verscheen er een bezorgde blik in de ogen van de dierenarts “Er is een probleem met haar nieren” zei ze. Na overleg en omdat er niets mis was met mijn eetlust en ik ook regelmatig dronk, werd overeen gekomen dat ik de dag erna nuchter terug moest komen voor bijkomend onderzoek echografie, bloedafname en urineanalyse. Dan werd het angstig afwachten. Enkele dagen later kwam het verdict, een gestegen creatinine, ureum en fosfor gehalte in urine en bloed maar geen verdere complicaties. En dus werd ik op een nierdieet voor katten gezet. Na een test met verschillende merken werd er voor Royal Canin renal gekozen (want dat vind ik het lekkerste en het meest gevarieerde) 2 of meerdere malen per dag, liters vocht en een strikte opvolging via urinecontrole. Na 3 maand werd opnieuw een bloedcontrole gedaan en dat nog eens 3 maand later. De prognose was hoopgevend en na de controle begin deze maand, waarbij een echografie, een urineonderzoek en een grondig bloedonderzoek op nierproblemen, schildklierproblemen en suikerziekte werd gedaan, ziet het er goed uit voor mij, ook al is het onmogelijk om een chronische nierziekte (CNZ) te genezen. 1 april 2023 Snowy, mijn allerbeste maatje Je heengaan kwam zo plots. We waren altijd samen, deelden lief en leed. Ik besefte niet wat me overkwam. Ik heb je geroepen, ik ben je gaan zoeken maar ik vond je niet. Ik voel me zo alleen. Je behoorde tot mijn leven zowel bij dag als bij nacht. We lagen samen in de mand, aten en dronken uit dezelfde bak. Je deelde met mij je geheime plekjes. Je was niet zomaar een doodgewone kat. Ik zoek je, ik mis je, ik wil je niet kwijt. Veel te vroeg is jou tijd gekomen, waarom moet jij nu gaan ? Tot ziens Snowy, mijn allerbeste maatje, wij hebben het samen zo goed gehad. December 2023 Op 28 juli 2023 ben ik 16 jaar geworden en dus ben ik nu officieel een bejaarde kat. In juni 2023 werd daarom een volledige controle van mijn gezondheidstoestand gedaan naast de bloed- en de urine-analyse opvolging  i.v.m. met mijn nierfunctie. Tot ieders verbazing waren de waarden voor creatinine, ureum en fosfor gedaald en vallen ze binnen de normale waarden. Ik werd dan ook gezond verklaard. Wel moet ik mijn nierdieet blijven volgen maar af en toe – en zonder overdrijven – mag ik een extra traktatie of snoepje hebben. Wat een opluchting, ik heb ze zo gemist. Ook bij de 6 maandelijkse opvolging begin december 2023 waren de waarden binnen de normen en zijn geen andere afwijkende resultaten gevonden en dus blij personeel en gelukkig ik. Gelukkig dat de diagnose tijdig gesteld werd... Voor wat betreft de bultjes die werden ook gescreend en ook daar is het goednieuws. Ze zijn niet kwaadaardig. Mammie moet ze wel nauwgezet in het oog houden vooral deze onder mijn oog. Op 4 augustus 2023 is het bultje op de teen, dat een ontstoken haarzakje bleek te zijn, opengebarsten. De dierenarts heeft de pus uit de bult geduwd en het abces uitgespoeld. Man, man, man ongelooflijk hoeveel vuil dat daar is uitgekomen. Een weekje later was de wonde helemaal genezen en aan mijn pootje is niets meer te zien. Van half augustus tot half september 2023 is Bob, de Golden retriever van mijn cat-sitter bij ons komen logeren. Absoluut geen probleem voor mij want ik vind Bob een dikke teddy beer die lekker veel warmte afgeeft. Op 21 november 2023 is Bob overleden. Bob jij was bijzonder, een echte kameraad en wat altijd zal blijven zijn de mooie momenten die je achterliet en op een dag, mijn dikke teddybeer, zullen we – jij, Kit-Two, Lotte, Snow en ik - weer samen zijn aan de andere kant van de regenboogbrug. Groetjes iedereen en tot later ...       Chou

Een laatste knuffel en dan was het tijd om te vertrekken

Is dit mijn nieuwe huis ?

Na een grondig onderzoek van mijn nieuwe huis, toch even rusten

7 maart 2009

Even rekken en strekken ... - april  2009

't Is heerlijk warm in deze slaapzak en ze vinden me lekker niet ! mei 2009

Moet ik alweer op de foto ? - mei 2009

Lotte en ik zijn dikke maatjes

september 2010

november 2011

december 2011

‘t Zijn zotten die werken - maart 2011

Pure gezelligheid...

Hé, ben je daar ?

Aan zee Kerstmis & Nieuwjaar 2015 - 2016

Beste wensen, poseren voor het eindejaarskaartje voor 2015 - december 2014

Het heeft even geduurd maar nu zijn Snow en ik beste maatjes

november 2017

december 2017

augustus 2017

Ik ben ontroostbaar, ik mis Lotte

december 2016

januari 2017

Eindelijk wat zon - april 2018

Genieten van de zon - mei 2009

Neen, dit is geen nieuw model waterkoker maar ik profiteer van de restwarmte - oktober 2009

Zeg eens, waar blijft die warmte ? - december 2009

Eindelijk, je bent wakker ! - juni 2014

Hondenbrokjes, die zijn ook lekker! - april 2015

Samen op de foto voor de eindejaarswensen voor 2017 11 november 2016

Een nieuwe krabpaal, even uittesten ! - april 2018

© DSF production

Up

Hallo, is daar iemand ? Please, open the door ! december 2018

Portretfotografie “Full face vieuw” - december 2018

Is deze pose ok voor het nieuwjaarskaartje voor 2019 ? september 2018

Een drolletje? Neen! Een speeltje? Neen! ‘t Is een kikker! juni 2018

Portretfotografie “Full lenght portret” - december 2018

Na een zware ochtend - augustus 2018

A room with a view - november 2018

Portretfotografie “Buste portret” december 2018

Kan iemand mij toedekken ? - maart 2018

Best comfortabel - april 2018

Fotoshoot - december 2018

Fotoshoot - november 2018

En ook de haard is een prima warmtebron december 2009

Slaapkop - juni 2014

Een verstopt brokje? Geen nood, ik vind het wel ! december 2018

Ons venster op de wereld - april 2020

Is dit ding wel stabiel ? - januari 2020

Mijn dagelijkse karwij - oktober 2020

Heerlijk, dat eerste lentezonnetje - mei 2020

Hier is het lekker warm - januari 2020

Luieren in de zetel - november 2021

Iemand heeft vergeten mijn bedje op te maken ... - november 2021

Graag wat privacy - maart 2021

Perfect dit nieuwe dekentje - oktober 2020

Merry Christmas & Happy New Year 2022 november 2021

Geniet mee van de leuke momenten uit mijn kattenleven...

Een elektrische radiator ? - september 2022

De zon ? - september 2022

Een elektrisch vuurtje ? - oktober 2021

Wat is de ideale warmtebron voor mij  ?

De centrale verwarming ? - januari 2023

‘t is mijn maatje Snow !!!  - september 2022

  - Sara

© Sara

En dit zijn mijn mamapoes  Velixir en papakat Blue Dragonfly 2007 - 2009 Met dank aan Sara De Belder © Sphynxcattery Sarandy

Mag ik me voorstellen ?

Mijn bed met Nina delen ? Ik denk het niet ! augustus 2014

Op de foto voor de eindejaarswensen voor 2010 december 2009

Fotoshoot voor het eindejaarskaartje voor 2013 mei 2012

Samen met Marie, Jacques &  Bob , onze kattenoppas van dienst november & december 2022

Zalig genieten van de middagzon juli 2022

Samen - oktober 2021

Genieten van het lentezonnetje - april 2023

Lekker warm in mijn snoesdekentje - november 2023

Ik ben nu 16 jaar - 28 juli 2023

Liefde is alles delen - september 2023

Zalig kestfeest & Gelukkig Nieuwjaar voor 2024 november 2023

 Mijn pootje is - jawel - genezen - september 2023

Gelukkig heb ik het gezelschap van Nina augustus 2023

Ik ben zo eenzaam zonder Snow - 13 april 2023