Cairo.

Cairo ontdek je best te voet. Aldus kan je genieten van de sfeer van de stad en de vele indrukken tot je door laten dringen. Op de Sharid El Nil rijden honderden auto’s aan en af. Luid toeteren proberen ze meter voor meter vooruit te komen. De bussen rijden propvol en de jaongeren vinden wel een plaats op de spadboren of hangen door de ramen. Wandelen langs de Nijl moeten we over de Zesde Oktoberbrug om ons naar het Egyptisch museum te begeven.

Cairo. Caïro of Kairo/Cairo/Al-Qahira is de hoofdstad van Egypte en bestaat uit de gouvernementen Caïro, Qaliubiya en Gizeh. De stad telt zo'n 12 miljoen inwoners. Het officieuze inwoneraantal van Caïro ligt echter nog veel hoger, mede door het hoge aantal immigranten zonder wettig verblijf in de stad.

Het Egyptisch Museum.

Het Egyptisch Museum werd in het meidden van de 19de eeuw gebouwd om te talloze scahatten onder te brengen

die ontdekt waren als resultaat van de golf van enthousiame voor Egyptologie. In de hal verwelkomen vier kolosale beelden van Ramses II de bezoekers. In de mummiezaal kijken we uren naar de mummies van Farao’s priesters en hoogwaardigheidsbekleders. Maar de Egyptenaren mummifieerden ook apen, krokodillen, katten en honden.

Het is natuurlijk in de afdeling waar de schatten van Toetanchamon uitgesteld staan dat we ogen te kort hebben. We kijken vol belangstelling naar de vergulde houten schrijnen, een triestertroon uit ebbehout met goud, ivoor en edelstenen versierd, de gouden zetel van de farao met een afbeelding van het koningspaar, de met juwelen bezette koningstroon en de goud belegde vazenkist met de vier albasten canopevazen. In een kleine zaal staan de dodenkist uit massief goud en het beroemde dodenmasker van Toetanchamon.

Dodenstad van Cairo.

Rijk en arm vindt hier en laatste rustplaats. De rijke stadslieden lieten hier hun plaargraven bouwen om hun familieleden eer te betuigen. Naar oud-Egyptisceh traditie werden deze graven verzorgd door bewakers, die in kleine huisjes woonden vlak naast de graftombe. Door de woningnood en de ongeremde stadsimmigratie is de Dodenstad een toevluchtsoord voor de levende geworden.

De Citadel.

De Citadel werd gebouwd in de stijl van de Kruisvaarders door Sakadin in 1172. Hij haalde de nodige stenen voor de bouw van de vestiging uit de pyramiden van Gizeh. Na zijn dood namen de Mamelukken de macht over, doch op 21 juli 1798 werd Mohammed Ali pasja van Egypte. Hij nodigde de Mamelukken uit op een banket in de citadel en liet hen een voor een binnenkomen en maakte ze vervolgens een kopje kleiner.

De Mohammed Ali Moskee.

Ook albasten moskee genoemd, werd naar Turks model ogetrokken. Het interieur is volledig met deze roomkleurige steen afgewerkt. Op de vloer liggen rode tapijten. In een nis bevindt zich Mohammed Ali’s graftombe, die werd uit wit marmer van Carrara gehouwen. Voor men een moskee mag betreden wordt men verzocht zijn schoeisel uit te doen en overschoenen aan te trekken. Op het binnenhof staat een fontein. Deze is met fraaie ornamenten versierd. Elke Moslim wast er zijn handen en voeten vooralleer hij de moskee betreed.

De Sultan Hassan-moskee.

De uitzonderlijke hoogte van het hoofdportaal wordt binnenin geevenaard door vier spelonkachtige Liwans of gebedsruimten. De Mihrab of gebedsnis heeft gebrandschilderde ramen en een fries met inscrepties langs de muren.

De Rifai-moskee.

Heeft een mooie en hoog bewerkte koepel en slanke munaretten uit stucwerk. Fijne pilaartjes maken de minaretten nog ranker en eleganter. Het interieur van de moskee bestaat uit marmer en is ongelegd met ivoor en cederhout. Deze zijn verwerkt tot arabesken en reliefs van slingers en geometrische figuren.

Ahmed ibn Tulun-moskee.

Door een wirwar van straatjes en huizen stappen we naar de Ahmed ibn Tulun-moskee. Reeds in 878 werd het ontwerp door een Christen gevangene getekend. Christen uit Bagdad werken mee aan de bouw van de Moskee. Volgens Arabische legende bracht Ibn Tulun een stuk hout van de ark van Noe mee en liet hij hierop de hele koran uitsnijden.

Al-Hazar-moskee-universiteit.

Sinds de bouw in 988 kregen hier honderduizend studenten een opleiding tot Imam. Nu studeren er twintigduizend studenten uit heel de Islamitische wereld medicijnen, rechten of theologie. Door de barbierpoort treden we binnen. Het binnen hof wordt omgeven door gastenkamers en leslokalen. In een schaduwrijke hoek geeft een Oelema les aan zijn studenten.

Bab Zoeweila.

Een indrukwekkende stadspoort wordt geflankeert door een moskee die werd gebouwd door Sultan El Moeyyad die in de gevangenis van Bab Zoeweilla werd vastgehouden. Hij had gezworen een moskee te bouwen als hij levend de gevangenis zou verlaten en hij heeft woord gehouden.

Bab Zoeweila.

Een indrukwekkende stadspoort wordt geflankeert door een moskee die werd gebouwd door Sultan El Moeyyad die in de gevangenis van Bab Zoeweilla werd vastgehouden. Hij had gezworen een moskee te bouwen als hij levend de gevangenis zou verlaten en hij heeft woord gehouden.

Eiland Roda.

Op het eiland staat een Nijlmeter. Deze geeft de waterstand aan. Tijden de regering van de Farao’s werden de belastingen ten opzichte van de waterstand berekend. Hoe hoger de waterstand, hoe meer belastingen aan de boeren werd opgelegd.

El Moallaqah.

De hangende kerk dank zijn naam aan het feit dat hij op twee trorens van de Romeinse stadsmuren is gebouwd met een “hangend” middenstuk. In de tuin van het Koptisch museum staat een toren van de oude romeinse vestiging “Babylon”. We nemen ook een kijkje in de Koptische kerk Sint-Georgiskerk en de Heilige Sergiuskerk. De legende vertelt dat de Heilige Familie hier cerbleef tijdens hun vlucht naar Egypte.

Papyrus-instituut.

In het instituut van Dr Ragab heeft men achterhaald hoe de Oude-Egyptenaren papyrusbladen vervaardigden. Gedroogde papyrusstengels worden verschillende dagen in Nijlwater geweekt en vervolgens op maat gesneden. Dan dorden de stengeld eerst horizontaal en vertikaal op elkaar gelegd. Het geheel gaat onder een pers tot het droog is. Het blad dat men aldus bekomt kan beschilderd worden met olie- of waterverf of bedrukt worden vogens de moderne methode.

Ramses II.

Het roos granieten beeld van de farao staat verloren midden in de drukte van het stationsplein. Het werd vanuit Memphis naar hier gebracht.

Amr ibn al-As-moskee.

Het is een van de oudste nog bestaande moskeeen in Egypte. Generaal ʿAmr ibn al-ʿAs was een van de eerste metgezellen van de profeet Mohammed. Na de verovering van Egypte in 20 AH/640 AD, stichtte hij de eerste islamitische hoofdstad, Fustat, die binnen de moderne stad Cairo valt. Hier kwamen zieke moslims genezing vragen. Een verhaal beweerd dat de fontein op het binnen plein in verbinding staat met de heilige bron van Meka.

Cairo

In Cairo kan men de citadel, talrijke moskees en de Koptische kerk bezoeken. Een absolute must is echter een bezoek aan het Egyptisch museum dat naast de grafschatten van Toetanchamon, een rijke verzameling aan Egyptische voorwerpen en kunst herbergt. Een bezoek aan het museum is een les in geschiedenis en die komt van pas bij een bezoek aan dit land.