Dinsdag 13/03/2007: Ilulissat

 

In de ochtend gordijnen open. We worden getracteerd met een uitzicht op bevroren zee met ijsbergen die goud kleuren in de opkomende zon. Zucht.

Vandaag een wandeling vanaf het hotel door de natuur heen met een plaatselijke Inuk naar de top attractie van Groenland: de IJsfjord. Het is een gletsjer die 40 km vanaf de inlandse ijskap via een fjord bij de zee uitkomt. Deze gletsjer werd in 2004 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. Het ijs verplaatst zich per dag 19 meter en is daarmee de snelste gletsjer ter wereld.

Per dag brokkelen er enorme stukken ijs af die in de fjord als ijsbergen terecht komen en richting de zee (Disko Baai) drijven. Aan het einde van de fjord blijven deze inmens grote ijsbergen liggen omdat er een soort drempel is ontstaan miljoenen jaren geleden waar ze niet overheen kunnen als ze groot zijn. Totdat de ijsbergen wat gesmolten zijn kunnen ze de drempel over de zee in. De Titanic is door een ijsberg van deze gletsjer gezonken.

Als we vertrekken vanaf het hotel is het half bewolkt. De zon schijnt lekker. Er staat wel veel wind. Drie grote sledehonden pups rennen vrolijk met ons mee de hele wandeling. Gezellig hoor. Al strompelend en uitglijdend wandelen we door de hoge sneeuw richting de rotskust om zo een uitzicht te hebben op de vele afgebroken stukken ijs(bergen) in de fjord. De gletsjer zelf ligt 40 km. land in waarts dus die zien we niet.

Onderweg nog langs een oude Inuit zomer woonplek, genaamd Sermermiut. Hier woonden de Inuit vroeger in de zomer in een soort kuil omringd door grote stenen en afgedekt met o.a. turf. Onze gids vertelde ons dat bij voedselschaarste oude mannen met hun kano de zee opvaarden en deze lieten zinken en oude vrouwen naar de “Zelfmoord klif” gingen en zichzelf hier in stortte zodat er voldoende voedsel zou voor de jongeren in de familie om te overleven. In de winter trokken de Inuit al jagend op o.a. ijsberen rond en sommige bouwden onderweg een iglo.

Doordat het inmiddels flink is gaan sneeuwen + waaien is het uitzicht op de fjord met ijsbergen minimaal. Jammer. De oren vroren ondertussen bijna van ons hoofd maar toch gingen we door. We klommen wat rotsen op naar boven om bij de “Zelfmoord klif”te kijken. Hier een beter uitzicht op heel veel kleine en grote afgebrokkelde ijsbergen. Ook de kloof gezien. Niet te dichtbij anders lagen wij erin.