Pico
De berg Pico, met zijn 2351m, is een van de hoogste bergen van Portugal. Hij wordt bedekt door een krater, de Pico
Grande, waaruit een kleine kegel oprijst, de Pico Pequeno of Piquinho, die vulkanische dampen uitstoot. De
bergwanden zijn tot op 1500m hoogte begroeid door dichte bossen. Vanaf deze hoogte is de plantengroei beperkt tot
minuscule struikjes en de kegel bestaat uit pure lava.
Hoewel het al een beschermde zone was, werd de Pico uitgeroepen tot Natuurreservaat en werd het Pico Island
Natural Park een belangrijke stap in het behoud van de natuur en landschap van een van de meest karakteristieke
zones van de archipel. De inspanning van het beklimmen van Pico wordt beloond met prachtige uitzichten op het
eiland zelf en de omliggende eilanden van de centrale groep. De beklimming wordt gedaan onder begeleiding van
een gids. Het is ook mogelijk te overnachten op de berg om zo te kunnen genieten van een prachtige zonsopgang.
Net voor Madalena liggen twee ongewone eilandjes die overblijfselen zijn van een vulkaanuitbarsting. Ze worrden
Deitado (ligt neer) en Em Pé (staat recht) genoemd. Het is een broedplaats voor vogels.
Aan de oostkant van het eiland, die zachtjes afhelt naar de zee, vindt men een aantal meren van verschillende
omvang zoals de meren Capitão, Caiado en Paul.
Het wijnproducerende landschap van Pico werd uitgeroepen tot Werelderfgoed door Unesco en omvat de streken van
Lajido de Criação Velha en Lajido de Santa Luzia.
Beide plaatsen liggen in uitgestrekte lavavelden en zijn mooie voorbeelden van traditionele architectuur en natuurlijk
landschap van groot geologisch belang en bijzondere schoonheid. De gigantische diversiteit van fauna en flora omvat
o.a. zeldzame en beschermde endemische soorten. De recentelijk gerestaureerde windmolen biedt een prachtig
uitzicht over dit uitzonderlijk landschap.
MADALENA
Een typisch Azoriaans stadje, gelegen tegenover de stad Horta op het eiland Faial, en verbindingshaven met Faial
sinds de beginperiode van de nederzetting
Museu dos Cachalotes e Lulas: dit museum gaat hoofdzakelijk over de potvis en zijn voornaamste prooi de inktvis.
Het museum werd voor 90% vernield tijdens een storm begin maart 2017. Heropening onbekend.
Museu do Vinho: kleine wijngaarden ingeklemd door currais liggen voor dit museum over de historie van de
wijnbouw op Pico aan de hand van fraaie illustraties. Doe in ieder geval het “Aroma”- spel, waar u geuren van fruit
en specerijen moet identificeren. Bekijk ook de authentieke wijnpers en andere oude benodigdheden. Eindig in de
ruimte waar u wijn kan proeven en kopen.
De eigenaardige uitgestrekte
formaties van zwarte lava,
plaatselijk bekend als “mistérios”
zijn het resultaat van vulkanische
uitbarstingen. De aanwezigheid van
Amerikaanse walvisboten in de
Azoriaanse wateren introduceerden
de walvisjacht op het eiland wat een
belangrijke bron van welvaart werd.
Het harde labeur van de inwoners
transformeerden de lavavelden in
vruchtbare boomgaarden en
productieve wijngaarden. De
Verdelho-wijn van Pico die nu al sinds
meer dan twee eeuwen wordt
geproduceerd is ondertussen
wereldberoemd en sierde ooit de
tafels van de Russische tsaren.
Cella Bar: restaurant en bar bestaande uit een verbouwde schuur met vulkanische steen en een houten ‘blob'-
uitbreiding die lijkt op een walvis. Werd in 2016 uitgeroepen tot “building of the year”.
Gruta das Torres: de grootste lavatunnel van de Azoren is een regionaal Natuurmonument. Volg een rondleiding
door een 450m lang gedeelte vol met stalactieten, stalagmieten en merkwaardige rotsformaties.
In de zomermaanden is op voorhand reserveren absoluut noozakelijk
LAJES DO PICO
In deze plaats begon het walvisspotten dankzij de Fransman Serge Vialelle, nu eigenaar van Espaça Talassa die
walvistochten organiseert.
Convento São Francisco en Igreja da Nossa Senhora da Conceição: werden beiden gebouwd tussen de 17de en
18de eeuw op de plaats waar vroeger een klein 15de-eeuws kapelletje had gestaan. Het interieur van de kerk heeft
een waardevol 16de-eeuws alabaster standbeeld van de Maagd Maria en een interessant orgel uit het begin van de
19de eeuw. Het oude franciscanerklooster is een bijgebouw van de kerk en biedt nu onderdak aan het stadhuis van
Lajes do Pico.
Museu dos Baleeiros (Walvisvaardersmuseum)
Dit museum is een must voor wie geïntersseerd is in de geschiedenis van de walvisvaart en de sociale en
economische impact ervan op de eilanden. Het bevindt zich in een voormalig 19de-eeuws boothuis en is enig in zijn
soort in Portugal. Het bevat een collectie van meer dan honderd “scrimshaw” stukken, gesneden uit walvistanden of
beenderen en een collectie werktuigen gebruikt in de walvisjacht. Tevens ziet men er een walvisboot en de eerste
motor gebruikt voor deze activiteit. Verder is er een kleine bibliotheek met Portugese, Engelse en Amerikaanse
boeken, mappen en kopijen van logboeken van de voormalige walvisvaarders.
SÃO ROQUE DO PICO
In São Roque zelf valt niet veel te beleven. Alles gebeurt in de 1km verder naar het westen liggende wijk Cais do Pico
waar zich de belangrijkste haven van Pico bevindt. Een rondwandeling van iets meer dan 3 km begint en eindigt in
São Roque do Pico, waarbij u over kasseien komt en langs zes watermolens. De lichte glooiing onthult fraaie
uitzichten op de stad en de kust.
Museu da Indústria Baleeira
Cais do Pico was ooit een belangrijk centrum van de Azoriaanse walvisvaart In de fabriek aan de haven werden van
1946 tot 1984 potvissen ontleed en tot olie en veevoer verwerkt. Vandaag de dag is de fabriek een interessant
industrieel museum. Buiten voor het museum staat het Monumento ao Baleeiro. Het toont een walvisvaarder met
harpoen in zijn boot
Pico, het eiland van kraters en wijn.
Convento de São Pedro de Alcântara: franciscanerklooster opgericht in 1718. De korte klim vanuit de stadstuin is
alleen al de moeite waard vanwege het mooie uitzicht over de stad. Het zorgvuldig gerestaureerde klooster dient
tegenwoordig als jeugdherberg.
Adega “A Buraca”: in een voormalige wijnmakerij is nu een boerenmuseum gevestigd waar bezoekers de tradities
van het eiland en de typische ambachten en kunstnijverheid leren kennen.
SANTO AMARO
Een klein dorpje waar de hoofdscheepswerf van de Azoren zich bevindt. Ervaren vaklui transformeren er op
traditionele wijze knoestig en vervormd hout in aantrekkelijke roeiboten, snelle motorboten, treilers en andere
vissers- of passagiersboten
DE OOSTPUNT
De vruchbare, niet door jong vulkanisme beïnvloede bodem op het oostelijk deel van het eiland biedt de beste
mogelijkheden voor landbouw. Bovendien is er op de glooiende hellingen veel ruimte. Daarom is Piedade het
belangrijkste agrarische centrum van Pico. In de buurdorpjes Manhenha en Calhau bevinden zich veel adegas
(wijnkelders), in de wijngaarden eromheen rijpen de beroemde verdelho-druiven. Beide plaatsen hebben ook kleine
havens met zwemmogelijkheden in zee.
Alleen bij Calheta de Nesquim trekt de klif zich iets verder terug. Vandaar dat hier een groter vissersdorp kon
ontstaan, voorheen was het ook een belangrijke walvisvaardersplaats. Tegenwoord ademt Calheta rond de met
kleurrijke boten gevulde haven een zeer rustieke sfeer uit.
Ponta da Ilha
Deze 22m hoge kaap vormt het meest oostelijke punt van het eiland. Hier staat een vrij jonge vuurtoren, de in 1946
gebouwde Farol de Manhenha. De naburige kustlijn kan op de wandelroute PR3PIC in beide richtingen worden
verkend. Een vaste tred is hier vereist, en ook een gebrek aan hoogtevrees. Van mei tot juli is de route gesloten,
omdat er dan meeuwen broeden.
Rota das Lagoas: een absolute aanrader is deze route die u langs de Planalto Central voert, een ongeveer 800m
hoge, onbewoonde vlakte met vele kratermeren en platte vulkaankoppen. Het prachtige uitzicht op de oceaan en het
buureiland São Jorge ronden het plaatje af