Grand Canyon Nationaal Park.

De Grand Canyon behoort tot de bekendste nationale parken van de Verenigde Staten. De enorme kloof is 443 kilometer lang, de breedte varieert van 16 tot 29 kilometer en het diepste punt is maar liefst 1.829 meter. Het kost ongeveer twee dagen om te voet naar de bodem van Grand Canyon en weer terug te lopen; de meeste mensen beperken hun bezoek daarom tot de prachtige uitzichtpunten langs de kloofrand of maken een rondvlucht. De Colorado-rivier verdeelt Grand Canyon National Park in twee delen: de North Rim (noordelijke rand) en South Rim (zuidelijke rand). De South Rim is het hele jaar door geopend en is de toegankelijkste en meest bezochte bezienswaardigheid Grand Canyon Village Het centrale deel van de South Rim is Grand Canyon Village. Hier zijn voorzieningen zoals hotels en restaurants. Vlakbij Grand Canyon Village ligt het bezoekerscentrum, waar je terecht kunt voor informatie over wandelingen en ranger- activiteiten. Ook draait er een interessante film over de Grand Canyon. Naast het bezoekerscentrum ligt Mather Point; voor velen de eerste echte kennismaking met de immense Grand Canyon. Hermit Road (West Rim Drive) Je kunt vanaf Grand Canyon Village via de Hermit Road (13 km) rijden naar het meest westelijke punt van de South Rim: Hermits Rest. Het eerste uitzichtpunt aan de Hermit Road is Trailview Overlook, vanwaar je uitkijkt over de weidse Grand Canyon en de Bright Angel Trail. Vanaf Hopi Point zie je een deel van de Colorado- rivier; het is een van de beste plaatsen langs de Hermit Road om de zonsondergang te bekijken. Een minder drukke plek waar de zonsondergang ook mooi is, is Pima Point. Je kunt ervoor kiezen om (een deel van) de Rim Trail (21 km) te wandelen van uitkijkpunt naar uitkijkpunt. Dit wandelpad volgt grofweg de route van de bus; ben je uitgewandeld? Dan stap je gewoon weer in. Desert View Drive (East Rim Drive) De Desert View Drive loopt van het bezoekerscentrum naar Desert View, bij de oostelijke parkingang. Hier staat een oude uitkijktoren en kijk je schitterend weg over de kloof met daarin de blauwgroene Colorado-rivier. Aan het begin van de Desert View Drive, tussen het Yavapai Point and Geology Museum, het bezoekerscentrum en Yaki Point, rijden gratis shuttlebussen. Met het eigen vervoer bereik je Grandview Point, met 2.256 meter een van de hoogste uitzichtpunten van Grand Canyon. Dit is een goede plek om de zonsondergang te zien. Een alternatief is Yaki Point. Verderop langs Desert View Drive ligt het Tusayan Museum, een museum met de restanten van een indiaanse nederzetting. Weer een aantal kilometer verder kom je bij Lipan Point, waar je de rivier ziet met enkele stroomversnellingen. Desert View is het laatste punt voordat je het park uitrijdt Bright Angel Trail en South Kaibab Trail Afdalen in de Grand Canyon kan vanaf de South Rim via twee wandelroutes: de Bright Angel Trail (19,2 km) en de South Kaibab Trail (9,6 km). Een retourtje bodem kost twee dagen. Alleen ervaren wandelaars met een goede conditie en voldoende tijd kunnen helemaal naar beneden wandelen, overnachten op de kloofbodem (reserveer op tijd!) en de volgende dag terug lopen. De meeste mensen dalen daarom een klein stuk af of boeken een ezeltocht. De Bright Angel Trail is de populairste afdaalroute, omdat het pad relatief beschut ligt (afhankelijk van het tijdstip waarop je wandelt). Wie fit is en de tijd heeft, kan de Bright Angel Trail wandelen tot bijvoorbeeld 3 Mile Resthouse: de wandeling hiernaartoe en terug is 9,6 kilometer in totaal. Houd er rekening mee dat de klim terug omhoog ongeveer twee keer zo lang duurt als de afdaling. Op de South Kaibab Trail is minder schaduw, maar het is wel de snelste weg naar beneden.

Little Colorado.

Het belangrijkste uitzicht op de bovenste Little Colorado River canyon ligt tussen mijlpalen 285 en 286 langs AZ 64. Bezoekers lopen van een parkeerplaats vlak bij de weg, langs verschillende rijen Navajo-sieradenkraampjes, naar een door reling beschermd uitkijkpunt aan de rand van de kloof, vanwaar ongeveer een kwart mijl van de kloof zichtbaar is. Een steil ravijn direct naar het oosten biedt een route naar beneden, hoewel dit op geen enkele manier is gemarkeerd. Het tweede uitzichtpunt langs de weg ligt 5 mijl ten westen, in de buurt van mijlpaal 281; dit heeft een kleinere parkeerplaats met minder sieradenverkopers in aanwezigheid. Vanaf hier leidt een pad van een halve mijl noordwaarts naar een voorgebergte aan de rand, meer dan 1.000 voet boven de rivierbedding direct eronder, wat een iets beter perspectief geeft dan het oostelijke uitkijkpunt. Interpretatieve mededelingen onderweg bevatten informatie over enkele van de lokale planten

Betatakin.

In de Hopi-taal betekent Betatakin Talastima, of "Plaats van de Korenst". Gebouwd tussen 1267 en 1286 na Christus, werd Betatakin gebouwd in een enorme alkoof van vierhonderdtweeënvijftig voet hoog en driehonderdzeventig voet breed. Op zijn hoogtepunt bestond Betatakin uit honderdtwintig kamers gevormd in twintig clusters en één kiva. De bevolking van Betatakin was naar schatting honderdvijfentwintig mensen.

Monument Valley.

Monument Valley is misschien wel het meest aansprekende voorbeeld van de overweldigende schoonheid van het woestijnlandschap in het zuidwesten van Amerika. Het silhouet van de eenzame rode rotsen, omgeven door een lege, weidse vlakte, heeft als decor gediend bij tientallen films en vele commercials. Het grootste deel van het park ligt in Arizona, de meest noordelijke punt hoort bij de staat Utah. Miljoenen jaren geleden bevonden zich in dit gebied veel meer rotsen, die bestonden uit diverse soorten gesteente. De zachtere lagen zijn door erosie weggesleten, waardoor zich de zogenaamde mesa’s hebben gevormd. Dit zijn brede rotsen die aan de bovenkant plat zijn. Het voortdurende erosieproces zorgt ervoor dat ook een mesa zeer langzaam wegslijt. De hardere bovenlaag slijt minder snel dan de zachtere zijkanten, een mesa wordt daardoor dus steeds smaller. Als de breedte van rots uiteindelijk kleiner is dan de hoogte, is het niet langer een mesa, maar een butte. Ook de butte slijt langzaam weg, totdat er een spire overblijft, een rotsnaald. Die uiteindelijk langzaam geheel zal verdwijnen.